Hildo Krop beheerste vele technieken en had een nieuwe werkwijze snel onder de knie. Zo ook het snijden van ivoor. Krop leerde de techniek van de Haagse beeldhouwer Johan Altorf. In het begin van de vorige eeuw was ivoor nog een natuurproduct dat nog volop gebruikt werd. Het gebruik van olifant slagtanden en neushoorn ivoor was nog niet negatief beladen, zoals tegenwoordig. Rond 1918/1919 gebruikte hij dit materiaal een enkele keer. Naast een bisamratje (V28) sneed Krop ivoren sierobjecten voor de kunstwinkel van Chris Hassoldt. Er is slechts één ivoren bijou sieraad van Krop bekend: een uit ivoor gesneden hanger met een gestileerd gezicht en profile, speciaal gesneden als cadeau voor zijn vrouw. De hanger bevindt zich in de collectie van het Hildo Krop Museum.
Het profiel van deze kop zou Krop, gespiegeld, ook gebruiken voor de omslag voor het juli-nummer van het tijdschrift Wendingen. Deze houtsnede is gedateerd ZOMER 1925.
Toen Hildo Krop dit bisamratje in 1918 sneed, had het diertje nog niet de negatieve stempel van ‘schadelijk’. Het van nature in Noord-Amerika voorkomende knaagdier, ook wel muskusrat of waterkonijn genoemd, was kort daarvoor geïntroduceerd in delen van Europa. De vacht van het dier was toentertijd een erg gewild bont.
Krop beheerste vele technieken en had een nieuwe werkwijze snel onder de knie. Zo ook het snijden van ivoor. Krop leerde de techniek van de Haagse beeldhouwer Johan Altorf. In het begin van de vorige eeuw was ivoor nog een natuurproduct dat nog volop gebruikt werd. Het bewerken van olifant slagtanden en neushoorn ivoor was nog niet negatief beladen, zoals tegenwoordig. Rond 1918/1919 gebruikte hij dit materiaal een enkele keer. Naast dit bisamratje sneed Krop ook ivoren sierobjecten voor de kunstwinkel van Chris Hassoldt. Er is slechts één ivoren bijou sieraad van Krop bekend: een uit ivoor gesneden hanger met een gestileerd gezicht en profile, speciaal gesneden als cadeau voor zijn vrouw (V z.n.- hanger). De hanger bevindt zich in de collectie van het Hildo Krop Museum.
Het profiel van deze kop zou Krop ook gebruiken voor de omslag voor het juli-nummer van het tijdschrift Wendingen. Deze houtsnede is gedateerd ZOMER 1925.
De foto’s van het Bisamratje zijn gemaakt gedurende de tentoonstelling ‘De kunst van Wendingen 1918-1932’ in Museum Flehite te Amersfoort (3 februari – 21 mei 2018). Het ivoren diertje stond ook in het hierboven genoemde nummer van het tijdschrift Wendingen.
Het thema van een staande man met een adelaar in zijn hand had Hildo Krop ook al tien jaar eerder gemaakt voor het Pathologisch Anatomisch Laboratorium van het Wilhelmina Gasthuis aan de Nicolaas Beetsstraat, Amsterdam (B 65). Johan, de zoon van de beeldhouwer, heeft voor dit kunstwerk model gestaan. Het beeld met de titel ‘De waakzaamheid in eigen hand gehouden’, was oorspronkelijk geplaatst in de tuin voor het Observatiepaviljoen van het Wilhelmina Gasthuis. Het symbool van de arend staat voor de scherpe blik, die nodig is om de juiste diagnose te kunnen stellen.
Aan de kunstenaar Eugène Terwindt is het te danken dat dit beeld nog bestaat en te bewonderen is. In 1983 kreeg hij de opdracht om een binnenhof in het toenmalige gloednieuwe AMC aan te kleden. Hij ging hiervoor op zoek naar materiaal uit het oude Wilhelmina Gasthuis en het Binnengasthuis. Tussen de puinhopen bij deze oude gebouwen trof hij een aantal verwaarloosde beelden aan uit de jaren dertig van de vorige eeuw, vervaardigd door Hildo Krop, Frits van Hall, Christiaan Hassoldt en Willem IJzerdraat. Ze waren bevuild, bekrast en beschadigd en leken gedoemd een roemloos einde te vinden. Terwindt koos zes beelden uit, waaronder twee van Krop: deze jongen met arend en een vrouw met een vogel in haar hand (B 95). Hij liet de beelden schoonmaken, vervaardigde nieuwe sokkels en plaatste ze in dit binnenhof.
bron: AMC kunstboek, 2003
‘Staande man met arend’ van Krop en ‘Boogschutter’ uit 1934 van Willem IJzerdraat
opgesteld in Academisch Medisch Centrum, Meibergdreef 9, Amsterdam
1933
staande vrouw met vogel
Franse kalksteen, 120 cm
Dit beeld maakte Hildo Krop voor een fontein op het terrein van het voormalige Wilhelmina Gasthuis. Aan de kunstenaar Eugène Terwindt is het te danken dat dit beeld nog bestaat en te bewonderen is. In 1983 kreeg hij de opdracht om een binnenhof in het toenmalige gloednieuwe AMC aan te kleden. Hij ging hiervoor op zoek naar materiaal uit het oude Wilhelmina Gasthuis en het Binnengasthuis. Tussen de puinhopen bij deze oude gebouwen trof hij een aantal verwaarloosde beelden aan uit de jaren dertig van de vorige eeuw, vervaardigd door Hildo Krop, Frits van Hall, Christiaan Hassoldt en Willem IJzerdraat. Ze waren bevuild, bekrast en beschadigd en leken gedoemd een roemloos einde te vinden. Terwindt koos zes beelden uit, waaronder twee van Krop: deze vrouw met een vogel in haar hand en ‘De waakzaamheid in eigen hand gehouden’ (een man met adelaar – B99). Hij liet de beelden schoonmaken, vervaardigde nieuwe sokkels en plaatste ze in dit binnenhof.
bron: AMC kunstboek, 2003
Het thema van een staande vrouw met een vogel in haar hand had Hildo Krop al een paar jaar eerder gemaakt voor het Pathologisch Anatomisch Laboratorium van het Wilhelmina Gasthuis aan de Nicolaas Beetsstraat, Amsterdam (B65):