Zocherstraat 23, Amsterdam

1917-18

exterieur:
a. ingangsversiering: boogschutter en slang (Zocherstraatzijde)
Franse kalksteen, 50 cm

b. daklijst: roofvogel met monster in zijn klauwen (Zocherstraatzijde)
Franse kalksteen, 125 cm

c. pilasterafsluiting: Boeddha en Garuda (2x spiegelend) (Vondelparkzijde)
Franse kalksteen, 655 cm

d. stoepbekroning: 2×2 slangen (Vondelparkzijde)
Franse kalksteen 58/20 cm

Interieur:

e. 2 trappaalbekroningen:
1. zittende roofvogel met slang

2. zeilschip, slang, bominslag, gehurkte figuur
eikenhout, 70 cm

Aan de voormalige H.B.S. in de Zocherstraat, inmiddels verbouwd tot wooncomplex ‘Klein Vondelpark’, heeft Hildo Krop aan de gevel van dit pand veel slangen ontworpen. Deze verbeeldingen hebben alles met de tijdgeest te maken. Het is 1917 en Europa is volledig in de ban van de Eerste Wereldoorlog. Krop verbeeldt  deze ellende door een giftige slang aan een stoep aan de achterzijde van het pand te plaatsen. De slang laat het gif uit zijn bek stromen en vergiftigt zo de bloemen, de natuur, de mensheid. Boven de hoofdingang wordt deze slang met zijn giftige bek verslagen door een pijl van de boogschutter. Binnen in de school laat Krop de slang nog een keer terug komen. Ook hier delft de slang het onderspit. Een eikenhouten trappaal bekroning laat de overwinning op het kwaad zien: de arend slaat zijn klauwen in de kop van de slang.

Over de twee grote gespiegelde reliëfbeelden van de HBS aan de Vondelparkzijde schreef Frans van Burkom in ‘De stad als manifest’ (2009): “Deze reliëfs stellen (…) voor: de hindoe-zonnegod Vishnu, en wel in zijn voorlaatste – negende – incarnatie of avatar als de Boeddha, ‘statig oprijzend’ uit de oer-oceaan, met zijn rijdier, de adelaar Garuda, als vrijstaande sculptuur boven hem afgebeeld, zittend op de daklijst. Krop heeft Vishnu’s eerdere avatars afgebeeld als acht, plat uit de muur stekende, vlammende zonneschijven en Garuda houdt de negende in zijn klauw, wachtend op zijn herboren heer. Bij elke nieuwe avatar van Vishnu breekt een nieuw ‘wereld-era’ aan. Hoewel bepaald esoterisch en zeker niet begrijpelijk voor de gemiddelde voorbijganger, is dit thema wel relevant voor de toen heersende tijden van oorlog, want het valt te begrijpen als een aankondiging van vrede en vergeving, misschien zelfs als die van ‘het socialisme’.”