particuliere collectie

1953

polychroom geglazuurde keramiek,  38 x 20 cm.

Hoewel de grote projecten de meeste tijd in beslag namen, werkte Krop tussen de bedrijven door ook voor zichzelf. Altijd was hij in een vrij moment aan het boetseren en aan het experimenteren. Omstreeks 1925 boetseerde hij voor zijn zoontje Johan een olifant, die hij in de potkachel bakte. Hij wilde meer met deze techniek gaan doen en nam les aan de Kunstnijverheidsschool Quellinus, waar de docent Bert Nienhuis hem hielp met glazuren. Hij schafte een kolengestookt emailleeroventje aan, waarmee hij in staat was de temperatuur langzaam op te voeren. Na de Tweede Wereldoorlog schafte hij een grotere oven aan. Met deze, op gas gestookte oven, kon hij keramiek van groter formaat kon bakken, zoals dit speelse polychrome sculptuur van een vrolijke, feestvierende danser.

Naast deze danser bestaat (of bestond) er een versie van drie dansers in exact dezelfde danshouding.
Naar aanleiding van een tentoonstelling van klein plastiek (brons en keramiek) van Hildo Krop, gehouden in de kunstzaal De Reiger te Utrecht in november 1963, stond er in De Tijd Maasbode van 14 november 1963 een artikel over de beeldhouwer. Tevens was er bij het artikel een foto geplaatst van het beeldje van deze drie dansers. Het artikel meldt over dit beeld: ‘ … de “Drie Dansers” van keramiek, sterk gespannen en rythmisch gegroepeerd’.
In Lagerweij-Polak wordt over dit werk bij ‘V160 Danser’ uit 1953 een opmerking geplaatst: ‘Een versie van drie dansers, geplaatst op één voetstuk, eveneens geglazuurde polychrome ceramiek, ging verloren’.

Van de alleenstaande danser bezit het Hildo Krop Museum een gipsen studie.

bron: De Tijd Maasbode, 14.11.1963