particuliere collectie

1963

brons, 39 cm

De vader van Judith Goudsmit was bevriend met Hildo Krop. Hij was tevens de makelaar van Krop. Toen de beeldhouwer op bezoek was bij het gezin Goudsmit, kwam op een gegeven moment een springerig meisje van zo’n 11 jaar de kamer in. De dochter met een hoge paardenstaart had onmiddellijk de aandacht van Krop. “Ik weet het,” riep hij, “ik maak een portret van haar.” Als dank voor een bemiddeling van de makelaar, bood Krop spontaan aan om een beeld van Judith te maken.

Toen Judith naar het atelier van de beeldhouwer ging om te poseren, bleek dat Krop het kopje al uit zijn hoofd had geboetseerd. Zij moest alleen nog een keer terug komen omdat Krop nog wat afmetingen moest controleren en wat kleine details wilde wijzigen.
Hieruit blijkt wat een ongelofelijk fotografisch geheugen Krop moet hebben gehad.
Dat Krop een snelle werker was blijkt ook uit een boek over de beeldhouwer Han Wezelaar. De collega van Krop liet in 1933 zijn model voor één beeld maar liefst 71 keer poseren. Niet voor niets noteerde Wezelaar verbaasd na een bezoek aan Krop in Amsterdam: “Krop zegt vandaag heb ik model gehad – 3 uur. 1 Keer morgen nog een uur dan is ’t klaar.”

bronnen: Judith Goudsmit; ‘Wezelaar statuaire’, J.B.J. Teeuwisse (2004), pag.72